Huis aan de hemel: Wedergeboorte

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

donderdag 2 februari 2012

Wedergeboorte

In de kier tussen de gordijnen vermengt de fluweelblauwe nacht zich met het witte licht dat gestaag opklimt achter de contouren van de stad. Kruinen, daken, torens, flatgebouwen maken zich los uit de schemering. Seconde na seconde verdunt de inktlaag zich; ten slotte lost hoog bovenin ook de laatste zweem duisternis op. Een vogel komt de nieuwe dag verkennen en kruist daarbij de oranje lijn waarlangs zijn soortgenoot, aan onze scheppershand ontstegen, door het schoongewassen luchtruim suist. Al zou de wereld zich van nu af nooit weidser tonen dan door die smalle reep die mij is gegund, dan nog zou ik weer worden geboren zoals op deze dag, zoals op dit uur.