Hele sloten heeft het hoogwater opgeslokt. Het vette leem glimt als het dekschild van een tor. De zon kruipt kalm naar de rand van de kale vlakte. Door de houtwal laat zij zich als een zwak rossig schijnsel zien, tot ook daar het laatste licht bezwijkt. In de zwartgepolijste vaart weerspiegelen donkere bomen. Geheimzinnige schaduwen omcirkelen bootjes die aan de halfverdronken steiger zijn gelegd. Het is volle maan, misschien zal er springtij komen.
