Notitieboek van licht en lucht


'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2


zaterdag 14 januari 2012

De brug van Kampen

De rivier kolkt onder het wegdek door en overspoelt een deel van de aanlegkade. Van het havenhoofd is enkel nog een eikenboom te zien die met zijn voeten in het water staat. Dan gaat de hefbrug omhoog: de Concordia, zwaar beladen, stuwt behoedzaam tussen de pijlers door. Het spoor van zog wordt met de deining uiteen geslagen. Als vaarwel laat de hemel abrupt al zijn water los, waarmee het stadsgezicht haast ten onder gaat. Maar te midden van die mistroostigheid glanzen hoog in de torens van de brug de katrollen goud.