Huis aan de hemel: Drie seizoenen

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

donderdag 5 januari 2012

Drie seizoenen

Boven mij strekt zich een zoutwoestijn uit, waarin richels zijn gesleten. Een zilverrand waar de zon zich heeft verschanst. Als ik doortrap, denk, moet ik het toch halen. In een oogwenk trekken de wolken samen. Regen jaagt in vlagen door de straat. Geen fietsweer, zei je. Maar toen ik wegging was de herfst nog niet begonnen. Thuis kleed ik me in de badkamer uit. De radiator rommelt, de waterketel fluit. En als het oostenlicht verzwart, weerspiegelt in de ruiten aan de overkant het labradoriet van een winterhemel. Drie seizoenen in een dag.