Huis aan de hemel: Anders

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

zondag 1 januari 2012

Anders

Na de purperen knetternacht, de beloften, de in alcohol gedrenkte kussen, slaakt de ochtend één lange grijze zucht. De wind strijkt langs de ramen en dooft de kaarsen die toch al schamel brandden. Goed dan, geen feest meer. De goot ligt vol flarden rood karton, nog voor het einde van de dag tot dikke moes vertrapt. Wat had ik na twaalven ook alweer gezegd? Het moet anders: ik wil schrijven, een roman. Regen druipt van de straatlantaarns en klettert tegen de ruiten. De portfles staat binnen handbereik. Nog eentje dan. Ach, dat alles verpletterende boek, daarmee begin ik morgen wel.