Huis aan de hemel: Grand Opening

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

maandag 24 oktober 2011

Grand Opening

Ik had het me heel anders voorgesteld: toespraken, vuurpijlen en een toepasselijk blauwsatijnen lint, door de burgemeester doorgeknipt. Een feest tot in de late uurtjes, met tapas, Spaanse wijn en dansmuziek. Ach, zoiets loopt altijd anders dan je wilt. Werk, boodschappen, een afspraak met een vriendin. Gauw eten, want er moet nog snel een stukje af over mijn Grand Opening. De eerste zin had ik gisteren al staan: ‘De dag stierf onder mijn handen’. Maar ja, veel feestelijks zat daar niet in. Dus kijk ik vanavond nog eens goed uit het raam. En zie: de torenkroon is met goud bezet. Een half maantje rust tevreden op zijn rug. Met een fijne lijn van licht maakt hij de cirkel rond. Zo heeft zich ook –heel teer– tussen jou en mij een draad gesponnen, die nu onverbrekelijk is. Misschien geen Grand Opening, maar wel een besef van onze grote liefde.