Huis aan de hemel: Eenheid van tijd, plaats en handeling

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

dinsdag 4 oktober 2011

Eenheid van tijd, plaats en handeling

Deze morgen is vlak en grijs. Zo treurig dat ik eerst niet weet wat ik daarover moet schrijven. Dan zie ik het ineens: de lucht lijkt wel een verlaagd plafond, met gipsplaten bekleed, zoals dat in de jaren ’70 gebeurde. Alsof je een afgeleefde woning bent binnengegaan, waar je vermoedt dat achter al die lelijkheid prachtige lijsten en ornamenten schuilen. En als ik na vijven naar het zuiden rijd, is die vreselijke zoldering haast weggebroken, hier en daar nog wat platen, waar tussendoor het oranje licht komt sijpelen. Op het wisseltraject voor het station vangen de rails een warme gloed. Een intercity loopt binnen en juist als ik het viaduct overga, dendert hij onder mij door. Even ben ik weer dat uitgelaten kind, dat begrijpt dat alles bij elkaar hoort.