Huis aan de hemel: ovt

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

zondag 14 oktober 2012

ovt

De wind trekt diepe rimpels in de vaart, de toppen van de populieren buigen. Even later slaat er regen tegen onze autoruit. Zif zaf, zif zaf. De wissers vegen halve ovalen, waardoor het landschap in tweeën splijt. ‘Morgen zou mijn vader 86 worden,’ zeg ik, meer tegen mezelf. Zif zaf. Alles is gedompeld in lood en zink. Je knikt. De waarheid vraagt niet om woorden. En als we de snelweg op rijden, voegt er boven ons een strook hemelblauw in. Even zelfs komt de zon langs het wolkendek kijken. Klik: de wissers liggen weer stil. Maar in de spiegel kan ik op de achterruit nog druppels zien ter herinnering aan een onvoltooide tijd.