Notitieboek van licht en lucht


'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2


dinsdag 2 oktober 2012

Onhoorbaar herfst

Mijn klipklop op de natte stoep, zuigende sporen van de bus over het wegdek van de brug: de herfst van mij jeugd zingt in mijn oren. Het donker komt na een korte schemering waarin elk geluid nog groter klinkt. Het stotteren van een brommertje, slaande autodeuren, een plastic tas, vlaggen die zich van hun stalen koord los willen rukken. En als ik op de singels loop, ploft er vlak naast mij een kastanje neer. Wat gaat het vlug, denk ik verbaasd. Dan, in een impuls, keer ik op mijn schreden terug. Ik raap de kastanje van de grond en steek hem in mijn zak.  
Gepost door op