Huis aan de hemel: Warfhuizen

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

vrijdag 14 september 2012

Warfhuizen

Waar eens een eilandgeest waarde, kruien leien leem. Afgedamd zijn de waterstromen, ingedijkt, bedwongen. Sluizen, zijlen, bruggen vormen ankers in een oceaan van groen. Als masten in een haventje verheffen zich op een wierde de bomen. De geur van mest en hooi. Ergens ronkt een tractormotor. Het trage licht strijkt langs de wolkenhemel, die het vlak in helften deelt. Zo hoog, zo ver, zo ruim, zo breed, dat mijn blik als vanzelf naar binnen keert. Op zoek naar woorden die de leemte vertellen kunnen.