Huis aan de hemel: Marmer

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

dinsdag 28 augustus 2012

Marmer

Het landschap heeft zoveel gezichten als er kleurschakeringen zijn. Bruine akkers staan vol modderpoelen, de bedauwde weiden schijnen zilvergrijs. Zachtgeel ademt achter de berkenbomen. Om hun grauwe stammen slingert rijkelijk groen. Wolken zijn met messing licht dooraderd. Nog hoger effent de lucht zich in zuiver blauw. Zwaluwen vluchten in die leegte. Hun wieken lijken gevouwen door één hand. Heel even toont er mij een zijn monnikskleed, voor hij in het marmer verdwijnt. Dan reist mijn blik terug langs rosa bellisima en hemelsblauw naar een aardser verfpalet.