Notitieboek van licht en lucht


'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2


zaterdag 14 juli 2012

Niets

Alles verandert, niets blijft. In het voorjaar ontkiemt de zomer, augustus luidt het najaar in en ten slotte zal ook de winter komen. Niets beklijft. Hoop verpulvert, verlies omlijnt nieuwe vormen. Aan de horizon verschijnt het eerste licht. De morgen heeft de nacht alweer overgenomen tot ook deze dag verglijdt. Zilveren wolken drijven voort. Een merel laat zijn ochtendlied horen. De sirene van een ambulance neemt de tonen over: een leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Niets staat stil. Na elke herfst komt de winter, het voorjaar, daarna de zomer. Alles blijft.

Losjes gebaseerd op ‘Everything must change’ van Oleta Adams