Notitieboek van licht en lucht


'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2


dinsdag 24 januari 2012

Votief

Een breekbare dag tussen de giganten. Aan de dauwgrijze lucht hecht zich een smalle bies goud. Alsof achter de horizon een votiefkaars is ontstoken waarmee deze ochtend wordt gewijd. Aan de bloemenkraam komen mensen hun eerste tulpen halen. Op het marktplein stappen roeken statig rond en inventariseren met een filosofenblik de wereld aan de grond. Toch, nooit komen ze tot grotere daden. Nooit vragen ze zich af wie er van ze houdt. Nooit willen ze het beste uit het leven halen. Nooit denken ze na over wat er hierna komt.