Huis aan de hemel: Er is niet zoveel

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

dinsdag 8 november 2011

Er is niet zoveel

Er is niet zoveel dag meer. De ranke torenpiek van de Sint Jozef is met gebrande omber neergezet. In de koude vibreert de winterstilte. Er is niet zoveel dag meer. De met as bestrooide daken verwaaien in het grauw. Er is niet zoveel dag meer. Eén voor één verschijnen de okerlichten aan het donkere azuriet. In de huizen blikkeren blauwe ogen, gordijnen worden dicht geschoven, schemerlampen aangeknipt. Er is niet zoveel dag meer. Ooit kon ik sterren tellen tot miljoen. Of tot oneindig. Er is niet zoveel nacht meer.