Huis aan de hemel: Bis

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

maandag 17 oktober 2011

Bis

Een delta van brandende aardrivieren slingert zich door het waterblauw van de lucht. Nog een vijfde zwavelstroom voegt zich daarbij en ik volg hem met mijn blik. Het is vakantie en ik doe lekker niets, terwijl op vliegveld Eelde en Bremen elk kwartier een vliegtuig opstijgt. Ik sluit mijn ogen en op mijn netvlies verschijnt een platina gloed waarin koraalrode vlekjes drijven. Het gezoem van een vlieg, de kreet van een meeuw, uit een open deur het geluid van het nieuws op tv en ergens ver weg een dichtslaande deur. De wereld verkeert in een economische shock en ook mijn portemonnee is haast leeg. Maar het carillon van het Academiegebouw deelt uitbundig in mijn vreugde mee: omdat de zomer zo zuinig is geweest, kan die nu een toegift geven.