Huis aan de hemel: Zondag

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

zondag 11 november 2012

Zondag

Na een miezerweek ineens een zondag. Niet uitbundig, maar toch een dag met zon. De lucht is glad en onbeschreven. Alsof we op de terugweg naar het voorjaar zijn. Maar in de tuin heeft de tijd onverbiddelijk sporen getrokken. Dorre bloemen, verteerde stengels en overal dood blad. Uit de aarde stijgt de scherpe geur van humus op. De grond voelt stug en vettig aan. Met een paar knippen is de hazelaar gekortwiekt. Zullen we de rozen nog even zo laten staan?