Huis aan de hemel: Nachtofficie

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

zaterdag 27 oktober 2012

Nachtofficie

Slaperige klanken van de bandoneon drijven uit de open ramen. Lokken mijn ziel terug in mijn lijf. Maar het asfalt brandt onder mijn moe gedanste voeten. Kom mee naar huis, zeg jij. Alles beweegt. Steeds veranderen de kleuren van de neonletters. Mojito is verraderlijk spul. Je hebt gelijk. Je grote hand omklemt de mijne. De torenklok slaat eenmaal: het is half vijf. Maar de wachter slaapt en sluimert niet. Deze nacht is nog niet voorbij.