Huis aan de hemel: Nooitzomernachtsdroom

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

donderdag 17 mei 2012

Nooitzomernachtsdroom

Ik droomde dat ik juist ontwaakte. De wereld om mij heen was glanzend geel. Zonnestralen dansten op de blanke huid van mijn armen. In de zinderstilte hoorde ik het pulseren van mijn hart. Maar toen ik mijn ogen opendeed, drukte een onzichtbare hand mij neer. De matte atmosfeer doofde alle zinnen. Tussen de gordijnen door scheen de zon zwak en omfloerst. Als een blind geslagen oog. En ik verlangde terug naar mijn net verlaten droom.