Huis aan de hemel: Maan boven Rome

Notitieboek van licht en lucht

'We kunnen niet genoeg naar de lucht kijken', schreef de 19e eeuwse Haagse School-schilder Jan Hendrik Weissenbruch. 'We moeten het van boven hebben. Licht en lucht, dat zijn de grote tovenaars.'

Iedere ochtend als ik de gordijnen opentrek van mijn appartement in de binnenstad van Groningen word ik begroet door een kersverse hemel. De kleur van de lucht, de vormen van de wolken, de matte ochtendschemering, het licht van de ondergaande zon: ze beïnvloeden de sfeer waarin mijn dag verloopt.

'Huis aan de hemel' is een literair notitieboek in de vorm van prozagedichten. Voor mijn observaties put ik soms uit eerdere ervaringen, maar altijd zijn die verwerkt rondom actuele impressies van licht en lucht. Lees mee en raak geïnspireerd om zelf je ogen wat vaker op het hemeldak te richten en te genieten van wat je daar ziet.

De titel van deze blog is ontleend aan een nummer van Cesaria Evora -'Tiempo y silencio'. Via deze links naar YouTube kan je een filmpje van het nummer bekijken en beluisteren. Casa en el cielo 1 of Casa en el cielo 2

maandag 28 mei 2012

Maan boven Rome

27ºC. Rome. De zon heeft zich in tweeën gesplitst. Buiten het Pantheon laat ze haar blikkerlicht branden. Door de oculus in de koepel werpt ze haar mildste blik. Het gemurmel van honderden stemmen, duizend schuifelstappen op de marmeren vloer, het sprakeloze wachten op het ongekende: alles schijnt in overeenstemming met die weerglans te klinken. In de kokerstraal zweven ragfijne deeltjes, als om ons te laten weten waaruit wij opgebouwd zijn. Van ontzag vervuld verlaat ik de kerk. En bij avond verschijnt boven het Castel Sant’ Angelo een bijna volle maan. Dezelfde maan die staat boven Groningen. Dezelfde maan die zal schijnen wanneer ook ik dwarrel als een stofje in het licht van het Pantheon.